او بدون شک مستحق یک توپ طلا بود:/ تصویری که عظمت اینیستا را نشان می‌دهد

به گزارش “ورزش سه”، در دنیای فوتبال، تصاویری وجود دارند که یک دوران را به تصویر می‌کشند. یکی از مشهورترین آن‌ها در جریان بازی آرژانتین و بلژیک در جام جهانی ۱۹۸۲ که در اسپانیا برگزار شد، گرفته شده است. در این تصویر، دیه‌گو آرماندو مارادونا با پای چپش توپ را کنترل کرده و در مقابلش شش مدافع قرار دارند که با چشمانشان دنبال آن هستند که بفهمند پای جادویی او چه خواهد کرد.

سی سال بعد، در گدانسک، تصویری دیگر برای ثبت در تاریخ به وجود آمد. این اتفاق در جریان یکی از بازی‌های مرحله گروهی یورو ۲۰۱۲ رخ داد، جایی که اسپانیا برای دومین بار متوالی قهرمان شد و به یکی از بهترین تیم‌های ملی تاریخ تبدیل شد. در این تصویر، مغز تیم، یعنی آندرس اینیستا، توسط پنج بازیکن ایتالیایی محاصره شده، به همان شکلی که اولیور اتم در سریال انیمیشنی «اولیور و بنجی» چنین وضعیتی را تجربه می‌کرد. قفس آبی‌ها برای محدود کردن استعداد اینیستا از تیاگو موتا، ماجیو، کیه‌لینی، بونوچی و مارکیزیو تشکیل شده بود.

مارکیزیو با آاِس به یاد آن لحظات می‌افتد: «از این تصویر هم بزرگی قهرمان و هم احترامی که رقبایش به او داشتند، به نمایش گذاشته می‌شود. او می‌دانست که چگونه غیرقابل توقف باشد و همیشه برای رقبایش خطر ایجاد می‌کرد.» این هافبک ایتالیایی بارها تلاش کرد راهی برای متوقف کردن اینیستا پیدا کند: «هم در پیراهن یووه و هم در تیم ملی ایتالیا با او مواجه شدم و همیشه بازی برابر او سخت بود. او استعداد، هوش و دید بازی فوق‌العاده‌ای داشت. در هر لحظه می‌توانست یک حرکت فوق‌العاده ایجاد و فضای مناسبی پیدا کند.»

مارکیزیو از اولین کسانی بود که در شبکه‌های اجتماعی به اعلام بازنشستگی آندرس اینیستا واکنش نشان داد: «او الهام‌بخش یک نسل بود و باید در تمام مدارس فوتبال به عنوان یک الگو نشان داده شود. برای من، او یک مرجع مطلق بود و او را یکی از بهترین‌های تمام ادوار می‌دانم. بدون شک، شایسته‌ی توپ طلا بود.»

بازیکن سابق یوونتوس در تمجید از اینیستا ادامه داد: «همیشه احترام متقابلی داشتیم و رابطه‌ی خوبی در زمانی که با هم روبرو می‌شدیم، داشتیم. هیچ‌وقت کلماتش را وقتی که اعلام بازنشستگی کردم، فراموش نمی‌کنم، دریافت تحسینی از یک قهرمان مثل او برایم خیلی ارزشمند بود.»

شاهزاده ایتالیایی اشاره به جانشین‌های اینیستا را دشوار می‌داند، «به‌خصوص وقتی که درباره ستاره‌ای مثل اینیستا صحبت می‌شود» اما یک نام را ذکر می‌کند: «می‌توانم بگویم پدری. راه او خیلی طولانی است، اما شروعش جالب بوده است.»

چه جانشینی به سطح او برسد یا نه (که بسیار سخت و شاید غیرممکن باشد)، خداحافظی اینیستا پایانی بر یک دوران است. و همچنین عضوی از قفس آبی‌ها هم دلتنگ او خواهد شد. مارکیزیو با ناراحتی توضیح داد: «آندرس، فوتبال خیلی دلتنگ تو خواهد شد.»