به گزارش روزپلاس، جلال آل احمد عمر کوتاهی داشت، 46 سال برای مردی چون او کم بود، اما عمق زندگی جلال و تجربیاتی که او در زندگی پر فراز و نشیبش از سر گذراند، آنچنان است که تأثیر او بر ادبیات و جریان‌های سیاسی معاصر را نمی‌توان نادیده گرفت.
بسیاری از نویسندگان الفبای نوشتن را از او آموختند و باور دارند که فرزند “زن زیادی” جلال هستند. از سوی دیگر، انتشار آثاری چون “غربزدگی” و “در خدمت و خیانت روشنفکران” را می‌توان آغازی در تغییر دیدگاه‌های سیاسی دانست.
کتاب “صد سالگی” از جمله آثار تازه‌منتشر شده درباره اوست. در معرفی این اثر آمده است: «جلال آل‌احمد نویسندة پُرکار و پُرجاذبه‌ای بود، با سری پُرشور و زندگی‌ای پُرماجرا. جمعاً 46 سال زندگی عرفی داشت، ولی تا الآن علی‌الحساب (!) صد سال است که“زنده“ است: زنده در ذهن‌ها، حاضر در دل‌ها و چابک نشسته بر سرِ زبان‌ها و نوکِ قلم‌ها.
صدها نفر با او حرف دارند و درباره افکار و آثارش می‌نویسند، هزاران نفر آنها را می‌خَرَند و می‌خوانند و خرخاکی‌ها هم به قول احمد شاملو: در جنازه‌اش به سوءظن می‌نگرند!»
سال 1402 صدمین سال تولد جلال آل‌احمد بود و به همین مناسبت، نویسندگان و صاحبنظران متمایل به جریانات فکری و سیاسی گوناگون، وارد میدان شدند و ضمن شرکت در همایش‌ها و نشست‌های تخصصی متعدد، کتاب‌ها و مقالات زیادی راجع به افکار و آثار آل‌احمد و نقش او در تاریخ معاصر نوشتند.
کتاب “صدسالگی” که به همت محمدحسین دانایی تدوین شده و انتشارات همرخ چاپ اول آن را به بازار عرضه کرده است، حاوی متن کامل و برخی از خلاصه مطالبی است که بدین مناسبت نوشته و منتشر شده‌اند و به نوعی نشان‌دهنده قضاوت تاریخ درباره این نویسنده نامدار و اثرگذار است.
در این کتاب مقالات و مطالبی از صاحبنظران زیر درج شده است (به ترتیب الفبای نام خانوادگی):احمد افرادی- آراز بارسقیان- عمادالدین باقی- رسول جعفریان- غلامرضا خاکی- مهدی خلجی- محمدحسین دانایی- مرتضی سیدی‌نژاد- امید طبیب‌زاده- حاتم قادری- محمدرضا کائینی- عبدالجواد موسوی- حورا یاوری.
source