تقریباً 210 میلیون نفر از اعتیاد به رسانههای اجتماعی رنج میبرند. این اعتیاد میتواند باعث تغییرات خلقی، اختلال در خواب، بیتوجهی به مسئولیتها، نیاز به تایید و کمبود سرگرمیهای مفید و سالم شود.
به گزارش انتخاب و به نقل از nypost؛ افرادی که به شدت به تیکتاک وابسته هستند، میگویند که نمیتوانند بدون آن زندگی کنند. برخی از افراد دیگر ممکن است دائما پلتفرمهای اجتماعی خود را بررسی کنند تا تعداد لایکها و بازدیدها را ببینند و بیشتر روز خود را به خیره شدن به صفحه گوشی بگذرانند.
اعتیاد به صفحه نمایش میتواند به روشهای مختلفی شکسته شود، همانطور که کارشناسان توضیح دادهاند. این روشها شامل اختصاص دادن زمان مشخصی برای استفاده نکردن از گوشی تا خارج شدن از حسابهای رسانههای اجتماعی هستند.
ارین کالیپاری، مدیر مرکز تحقیقات اعتیاد دانشگاه وندربیلت، به یاهو نیوز گفته است: «بسیاری از اپلیکیشنها به گونهای طراحی شدهاند که با استفاده از یافتههای روانشناسی ما، تعاملات ما را به حداکثر برسانند و سیستمهای مغزی ما را به گونهای تحریک کنند که ما را به انجام دوباره و دوباره فعالیتها وادار کنند تا آنها به عادت تبدیل شوند.»
اما چطور میتوان این عادت را شکست؟
برای شروع، کیا-ری پریویت، مدیر روانشناسی سرپایی کلینیک کلیولند، به یاهو نیوز گفته است که اولین قدم تعیین یک هدف مشخص است.
او میگوید: «ایجاد یک هدف خاص در مورد کاهش استفاده از گوشی بسیار مهم است.»
این هدف میتواند شامل مواردی مانند اجتناب از استفاده از گوشی بعد از ساعت کاری یا تعیین محدودیت زمانی برای استفاده در تعطیلات آخر هفته باشد. داشتن فردی برای مسئولیتپذیری نیز میتواند کمککننده باشد.
پریویت توضیح داد که ممکن است مشکل فقط از صفحه نمایش نباشد، بلکه مربوط به یک اپلیکیشن خاص یا گروهی از اپلیکیشنها باشد.
زمانی که او خود را از دستگاهش دور کرد، به سادگی از حسابهای رسانههای اجتماعی خود خارج شد. به این ترتیب، دیگر اخطارهایی دریافت نمیکرد و وسوسه نمیشد که اپلیکیشنها را باز کند. این کار به او کمک میکرد تا وارد حسابهای خود نشود و فقط در مواقع ضروری برای دیدن پستها تلاش کند.
در گوشیهای آیفون، کاربران میتوانند زمان استفاده از اپلیکیشنها را در تنظیمات محدود کنند یا گوشی خود را روی حالت “مزاحم نشوید” تنظیم کنند تا از اعلانهای مزاحم جلوگیری کنند بدون اینکه نیاز به خروج کامل از اپلیکیشنها باشد.
پریویت همچنین به افراد توصیه کرد که «محدود کنند که چه تعداد اپلیکیشن میخواهند از آنها استفاده کنند.» او توضیح داد که چون «همیشه اپلیکیشن یا پلتفرم جدیدی وجود دارد»، بهتر است در ابتدا تنها از یک اپلیکیشن استفاده کنید و سپس به سراغ دیگر اپلیکیشنها بروید.
اگر هیچکدام از این روشها جواب نداد، میتوانید گوشی خود را مانند یک تلفن ثابت در نظر بگیرید — فقط در برخی از اتاقهای خانه نگه دارید و آن را در زمانهای مشخصی استفاده کنید تا از وسوسه استفاده در تمام طول روز جلوگیری کنید.
ندا گولد، روانشناس بالینی و استاد دانشگاه جان هاپکینز در بخش روانپزشکی، به یاهو نیوز گفته است که یکی از سادهترین روشها برای فاصله گرفتن از گوشی، نگه داشتن آن در اتاقهای دیگر هنگام شب است.
او هشدار داد: «در غیر این صورت، گوشی آخرین چیزی میشود که قبل از خواب از آن استفاده میکنیم و اولین چیزی است که صبح به محض بیدار شدن به سراغ آن میرویم.» فقط این جداسازی میتواند به شما کمک کند که از گوشی خود فاصله بگیرید و مقداری فضای شخصی برای خود ایجاد کنید.
گولد همچنین گفت: «در ابتدا، ممکن است دتوکس دیجیتال سخت باشد چون شما در حال شکستن برخی از الگوهای رفتاری هستید. اما با تمرین، این کار قابل تحملتر و شاید حتی لذتبخشتر میشود.»
او توضیح داد که «وابستگی به گوشی آنقدر به یک عادت تبدیل شده که بسیاری از اوقات حتی متوجه نمیشویم که همیشه به آن متصل هستیم.»
او پیشنهاد کرد که فعالیتهای روزانهای انجام دهید که بدون نیاز به گوشی قابل انجام باشد. به طور مثال، برای او، این فعالیت میتواند پیادهروی برای برداشتن بچهها از مدرسه باشد.
گولد گفت که افراد باید از «الگوهای اتوماتیک انجام کارها» خارج شوند و پرسش کنند که «آیا این کار واقعا باید همین حالا انجام شود؟» اگر جواب منفی بود، بهتر است زمانی برای انجام کارهای خانه در نظر بگیرند.
او افزود: «در ابتدا شاید دتوکس دیجیتال چالشبرانگیز باشد، اما با تمرین به مرور زمان این فرایند راحتتر و شاید حتی لذتبخشتر خواهد شد.»
source