دکتر تهمورث بشیریه؛ عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه علامه: اخیرا مقاله ارزشمندی تحت عنوان «از جهل مقدس تا تسلیح حقوقی دشمن» توسط آقایان دکتر محقق داماد، استاد دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی و محمد درویش‌زاده، رییس پژوهشکده حقوق و قانون ایران در روزنامه اطلاعات منتشر شد ، برخی افراد با ساده‌اندیشی دوباره چماق طرد به دست گرفته وبه انتقادهای ناروا پرداختند، حال آنکه اکنون زمان انسجام در مقابل دشمنان ایران‌زمین به ویژه اسراییل جنایتکار است. اجمالا اینکه در این مقاله ضمن تصریح به جنایات اسراییل و تقبیح و محکومیت آنها، نقدی به مواضع برخی افراد وارد می‌شود که بهانه را برای اسراییل در تلاش برای موجه‌سازی اعمال جنایتکارانه‌اش فراهم می‌کنند. عجیب اینکه برخی منتقدان گفتند جنایتکار نیازی به توجیه اعمال خود ندارد و ما باید سفت و سخت به اعمال مورد استناد اسراییل علیه ایران ادامه دهیم. با این وصف، اکنون این سوال مطرح می‌شود که اگر جنایتکار برای رفتار خود توجیهی نمی‌جوید چرا دولت‌های ما با هر گرایشی همواره سعی بر پیمودن مسیرهای دیپلماتیک داشته و از مراجع بین‌المللی رسیدگی به آن جنایات را خواستار شده‌اند؟ و چرا اسرائیل به برخی مواضع از برخی مسوولان ما، متوسل شده است. ؟ بدیهی است که هر کس برای هر عمل ارادی خود توجیهی یا به تعبیر روانشناسی انگیزه‌ای دارد! هر چند ممکن است انگیزه اعلام شده با انگیزه واقعی متفاوت باشد، لذا امروز که حقوق بین‌الملل بسیار تضعیف شده و دندان مفسران آن به شیرینی قدرت جانیان بزرگ بین‌المللی، کند شده نباید اجازه داد تا بهانه ای و محملی برای رفتارهای جنایتکارانه علیه ما توسط خود ما ایجاد شود. در این صورت، آنان که اندکی از وجدان بهره‌مند باشند نمی‌توانند هیچ تقصیری را مستند به ایران کنند و اینگونه رژیم غاصب و جنایتکار اسراییل از توسل به بهانه‌ها، بی بهره می‌شود. همچنانکه امروز اسراییل برای جنایات خود در غزه، حرف قابل پذیرشی برای عفو بین‌الملل و دادستانی دیوان کیفری بین‌المللی ندارد.
به علاوه در این مقاله حتی به این موضوع که به مواضع مسوولان ایرانی، جامه عمل پوشانده شود یا نشود هم اشاره‌ای نشده و چه بسا اقتضای درایت در سیاست این است که یک کشور بی سر و صدا آنچه را می‌خواهد مهیا سازد و بر طبل ایجاد حساسیت بر آن نکوبد. نتیجه عملی این امر هم واضح است. وقتی که بر موشکی عباراتی علیه اسراییل درج می‌شود نه تنها خود اسراییل و حامیانش را برمی‌انگیزد بلکه ناظران بی طرف را هم به میدان موضع‌گیری و چه بسا اقدام می‌کشاند و آن موقع برد موشک‌های ایران، برای اغیار هم محل سوال و به چالش کشیدن می‌شود؛ حال آنکه می‌توان هوشمندانه به تجهیز حداکثری خود پرداخت و حساسیت دشمنان قسم‌خورده را برنیانگیخت. شاید این مثال، همان زبان ساده شده و کاربردی مقاله‌ای است که ناآگاهانه، اگر نگوییم مغرضانه، بر روی مطالب و نویسندگان آن تیغ جنگ و کین کشیده‌اند و حتی فراموش کرده‌اند که به سوابق و نیز حال فعلی نویسندگان نظری افکنند.
دوستان عزیز! اکنون که جنگی سخت را به مدد رزمندگان سختکوشمان پشت سر نهاده‌ایم، باید نظری بر گفتار و رفتار گذشته خویش داشته باشیم و بی جار و جنجال و بی بهره‌مند کردن دشمنان به توجیه، در تقویت خویش بکوشیم و البته که تقویت ابتدا به تسلیح نرم‌افزاری و معنوی و سپس به تسلیح سخت‌افزاری و مادی است.
source