شرایط امروز کشور و جریان تخریبی که علیه دولت پزشکیان و مدیران ارشدش به راه افتاده، بسیاری از ایرانیان را به یاد رویکرد‌های جریان محافظه‌کار جناح راست با دولت اصلاحات و گفتمانش می‌اندازد.
به گزارش روز نو گفتمان خاتمی در خصوص توسعه سیاسی، قرابت قابل توجهی با گفتمان «دعوا نکنیم» مسعود پزشکیان دارد. پزشکیان که روز و روزگاری به عنوان وزیر بهداشت دولت خاتمی، فعالیت می‌کرد، امروز به عنوان رییس‌جمهور با گفتمان وفاق و دعوا نکنیم تلاش می‌کند، از طریق ایجاد هماهنگی، اتحاد و هم‌افزایی، معیشت و رفاه مطلوب‌تری برای ایرانیان ایجاد کند. پزشکیان به خوبی آموخته که مسیر بهبود شاخص‌های اقتصادی از مسیر توسعه سیاسی و اجتماعی و حزبی می‌گذرد.
رییس‌جمهور هنوز از یاد نبرده، زمانی که ایده توسعه سیاسی در دولت اصلاحات حدفاصل سال‌های ۷۶ تا ۸۴ شکل گرفت، برخی افراد و جریانات با دیده تردید به آن نگریسته و می‌پرسیدند چرا نباید «توسعه اقتصادی» در گفتمان دولت سید محمد خاتمی و یارانش اولویت بیشتری داشته باشد. تئوریسین‌های اصلاح‌طلب و چهره‌هایی مانند هادی خانیکی، سعید حجاریان، علیرضا علوی‌تبار و… با طرح این واقعیت که …
مهدی بیک‌اوغلی
شرایط امروز کشور و جریان تخریبی که علیه دولت پزشکیان و مدیران ارشدش به راه افتاده، بسیاری از ایرانیان را به یاد رویکرد‌های جریان محافظه‌کار جناح راست با دولت اصلاحات و گفتمانش می‌اندازد.
گفتمان خاتمی در خصوص توسعه سیاسی، قرابت قابل توجهی با گفتمان «دعوا نکنیم» مسعود پزشکیان دارد. پزشکیان که روز و روزگاری به عنوان وزیر بهداشت دولت خاتمی، فعالیت می‌کرد، امروز به عنوان رییس‌جمهور با گفتمان وفاق و دعوا نکنیم تلاش می‌کند، از طریق ایجاد هماهنگی، اتحاد و هم‌افزایی، معیشت و رفاه مطلوب‌تری برای ایرانیان ایجاد کند. پزشکیان به خوبی آموخته که مسیر بهبود شاخص‌های اقتصادی از مسیر توسعه سیاسی و اجتماعی و حزبی می‌گذرد.
رییس‌جمهور هنوز از یاد نبرده، زمانی که ایده توسعه سیاسی در دولت اصلاحات حدفاصل سال‌های ۷۶ تا ۸۴ شکل گرفت، برخی افراد و جریانات با دیده تردید به آن نگریسته و می‌پرسیدند چرا نباید «توسعه اقتصادی» در گفتمان دولت سید محمد خاتمی و یارانش اولویت بیشتری داشته باشد.
چهره‌هایی مانند هادی خانیکی، سعید حجاریان، علیرضا علوی‌تبار و… با طرح این واقعیت که مسیر رشد اقتصادی و توسعه پایدار و همه‌جانبه از دالان توسعه سیاسی و هم‌افزایی‌های حزبی می‌گذرد، تلاش می‌کردند توجه افکار عمومی را متوجه مقوله توسعه سیاسی کنند. اما تحرکات جریان تخریب در آن دوران به اندازه‌ای وسیع و فراگیر بود که صدای دلسوزان کشور میان همهمه‌های محافظه‌کاران کمتر شنیده شد.
این بود که رسانه‌های محافظه‌کار آن ایام، دوگانه توسعه سیاسی-توسعه اقتصادی را شکل دادند و مبتنی بر آن دولت اصلاحات را متهم به بی‌توجه به معیشت و رفاه مردم کردند. از همان زمان جریان تخریبی فراگیری علیه گفتمان اصلاحات شکل گرفت که با انگ‌ها و انگاره‌ها و توهین‌ها و تهمت‌ها، تلاش می‌کردند دستاورد‌های این جریان و گفتمانش را بی‌ارزش جلوه دهند.
مبتنی بر این نقشه راه بود که محافظه‌کاران، راهبرد دولت احمدی‌نژاد را به عنوان نخستین دولت پسااصلاحات «توسعه اقتصادی» نامگذاری کرده و اعلام می‌کردند برخلاف اصلاح‌طلبان معیشت مردم را در اولویت قرار می‌دهند. گذشت ایام، اما نشان داد جریانی که بیشتر فریاد وا اقتصادا سر داده بودند بیشتر از همه به بنیان‌های اقتصاد و معیشت جامعه ایرانی لطمه وارد ساخته و منافع اقتصادی خانوار‌های ایرانی را به باد دادند. اتلاف حدود ۷۰۰ میلیارد دلار درآمد‌های نفتی افسانه‌ای ایران، صدور ۶ قطعنامه شدیداللحن علیه ایران، افزایش نجومی نرخ ارز، کاهش درآمد سرانه، کوچک‌تر شدن کیک اقتصادی به نیم و کاهش ۵۰ درصدی تولید ناخالص داخلی ایران محصول گفتمان توسعه اقتصادی جریان راست و محافظه‌کاران بود.
هر چند بیش از دو دهه از سال ۸۴ و پایان دولت اصلاحات می‌گذرد، اما جریان تخریبی که در آن زمان هر ۹ روز یک بحران را برای دولت خاتمی ایجاد کرده بود، امروز به دنبال حاشیه‌آفرینی روزانه برای دولت پزشکیان است. به همین دلیل است که کمتر از ۴ ماه از تشکیل کابینه وزیر اقتصاد کابینه‌اش را استیضاح می‌کند.
کمی بیش از یک‌سال از عمر دولت ۴ وزیر کابینه‌اش را در لیست استیضاح قرار داده و هر روزه به بهانه‌های مختلف وزرا و مدیرانش را احضار می‌کند و به آنها تذکر می‌دهد. فشار‌ها که به نقطه اوج می‌رسد، رییس‌جمهور هم گلایه می‌کند که نگران مسائل خارجی و مذاکره و رفع تحریم‌ها نیست، بلکه نگرانی‌های اصلی‌اش به جریان تخریب داخلی و مشکلات درونی کشور است. جهت حملات جریان تخریب، اما تنها متوجه دولت نیست هر فرد و جماعتی که از سر دلسوزی سخن بگوید و اظهارنظری کند از سوی این جریان تخریب و توهین به محاکمه کشیده می‌شود. اصلاح‌طلب و اصولگرا و معتدل برای این جریان تفاوتی ندارد. به همین دلیل است که یک روز علی‌اکبر ناطق‌نوری و محمدرضا باهنر اصولگرا را تخریب می‌کنند و روز دیگر با روحانی و ظریف و همتی سر ناسازگاری دارند.
source